reporter.gr - 3 days ago

Από το πρωί του Σαββάτου (25/10), πλήθος κόσμου κατέκλυσε το παρεκκλήσι της Μητρόπολης, προκειμένου να αποχαιρετήσει τον Διονύση Σαββόπουλο. Μετά το λαϊκό προσκύνημα, η σορός του Διονύση Σαββόπουλου μεταφέρθηκε από το παρεκκλήσι της Μητρόπολης, στον ναό Αθηνών. Τη συνόδευσαν η σύζυγός του, Άσπα, τα παιδιά και στενοί συγγενείς και φίλοι. Οι καμπάνες ηχούσαν με πένθιμο τόνο, ενώ η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού παιάνιζε θρηνητικά εμβατήρια, αποδίδοντας τιμές κατά τη μεταφορά του φέρετρου του Διονύση Σαββόπουλου. Η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού επίσης εις ένδειξη τιμής στον μουσικοσυνθέτη εκτέλεσε τρεις από τις πιο φημισμένες μελωδίες του, ανάμεσα τους το λυρικό «Λαύριο» και την «Συννεφούλα». Κ. Μητσοτάκης: Είχε πάντα άποψη ανοιχτή, αλλά ποτέ αιχμάλωτη δογμάτων «Για τον άνθρωπο και τραγουδοποιό που αποχαιρετούμε σήμερα θα μείνουν πάντα τα συναισθήματα όλων όσοι ταξίδεψαν με τις νότες και τους στίχους του. Κάτι φυσικό αφού κατά καιρούς τραγούδησε για τον καθέναν από εμάς», ανέφερε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. «Προσωπικά όμως δεν είμαι εδώ μόνο σαν φίλος και θαυμαστής του αλλά από χρέος προς ένα μεγάλο Έλληνα που έζησε και περιέγραψε μοναδικά τις περιπέτειες του τόπου. Τις μεγάλες και τις μικρές εικόνες που γέννησε αλλά και τη γεύση που άφησε η εμπειρία τους», συνέχισε. «Ο Νιόνιος άλλωστε σε όλη του τη ζωή συμβάδισε με τη ζωή της χώρας δίνοντάς μας ώθηση χαράς στις δύσκολες ανηφόρες αλλά και προειδοποιώντας στις δύσκολες κατηφόρες, έχοντας πάντα την δική του άποψη για τα πράγματα. Ανοιχτή αλλά ποτέ αιχμάλωτη δογμάτων. Γι αυτό, όπως στη μουσική, στη μουσική πέτυχε να φέρει το ροκ κοντά στο έντεχνο, το λαϊκό και το δημώδες, έτσι και στο κοινωνικό πεδίο από τις οραματικές ιδέες της Αριστεράς συναντήθηκε με το ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης», συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός. Συνεχίζοντας ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε ότι θα ξεχώριζε από το πλούσιο έργο του «αυτά που ταίριαξε στον Άγγελο εξάγγελο». «Ίσως γιατί αποδείχθηκαν προφητικά για όσα τελικά ζήσαμε», όπως είπε «αλλά πριν από όλα γιατί αποτελούν ευθύ και βαθύ δημόσιο λόγο». «Κατορθώνουν έτσι κάτι σπάνιο. Να γεφυρώσουν τον ευαίσθητο κόσμο της τέχνης με τον πραγματισμό του κόσμου της πολιτικής», ανέφερε. «Και τι λένε αυτά τα λόγια; Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά. Μα ακούγονταν ευχάριστα στα αφτιά μας. Γιατί έμοιαζε με αλήθεια κάθε του ψευτιά και ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας. Όταν ωστόσο φάνηκε πως η νύχτα εναλλάσσεται με νυχτα, οι ακροατές του είπαν εκνευρισμένοι να φύγει μουδιασμένα. Αφού ο άγγελος δεν είχε ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην πει κανένα… Μια απόδειξη πως η καλλιτεχνική ευαισθησία γίνεται συχνά πολύ πιο περιγραφική και πολύ πιο ισχυρή από κάθε πολιτικό επιχείρημα». «Καθώς μάλιστα ο Διονύσης δεν αρνήθηκε ποτέ την πρόκληση της αμφισβήτησης έγινε πυροδότης προβληματισμού και στα δύο αυτά επίπεδα. Από τη μία πρωτοπόρος στους δρόμους του πενταγράμμου και αιρετικός στα σχόλια του και από την άλλη ένας πατριώτης που αγαπούσε τον τόπο του ειλικρινά μιλώντας με τη βραχνή φωνή πότε του γλυκού αφηγητή και πότε του επικριτή κάθε λάθους, του κράτους ή του πολίτη, ώστε η στάση του να μετατρέπεται σε ένα αόρατο συντελεστή στην εξίσωση της Δημοκρατίας», σημείωσε επίσης ο πρωθυπουργός. «Δεν ήταν πάντως όμως μόνο η δημόσια συμπεριφορά του Διονύση που νιώθω να ενώνουν στο πρόσωπό του την τέχνη με την πολιτική. Αυτός άλλωστε δεν δέχθηκε ποτέ δημόσιες θέσεις ή αξιώματα. Ήταν και το μήνυμα της ενότητας που διέτρεχε το έργο και την δράση του. Πάντοτε με χορούς κυκλωτικούς και με την αγάπη να είναι στο τέλος η μεγάλη ανάσα όλων μας», συνέχισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέροντας ότι όλα αυτά τα συνόδευε η αίσθηση της ατομικής ευθύνης απέναντι στο σύνολο. Μάλιστα αναφέρθηκε στα λόγια του Διονύση Σαββόπουλου από το βιβλίο του: «Ο κόσμος με έχει πικράνει τόσο πολύ. Λέω να τα παρατήσω όλα. Μετά σκέφτομαι ότι αυτό το επέγγαλμα που διάλεξες, μόνος σου το διάλεξες. Εσύ αποφάσισες να ζεις με τον κόσμο». «Ένα αντάμωμα που ήταν το όνειρό του», όπως είπε ο πρωθυπουργός. «Ήταν σίγουρα μια απόφαση παντοτινή. Γιατί με τον κόσμο θα ζει και στο εξής, Ανήκοντας στους λίγους που ενώ μας ψυχαγωγούν, μας καθορίζουν…. Κατέστη ο χρονογράφος του ελληνικού ταξιδιού επί μισό και πλέον αιώνα. Η κληρονομιά του αποτελεί κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης. Νιόνιο μας, θα σε αποχαιρετίσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ. Από αύριο δεν θα υπάρχεις μόνο μέσα από τα τραγούδια σου. Θα σε σκεφτόμαστε κάθε φορά που ένας νέος πιάνει μια κιθάρα αλλά και κάθε φορά που κοιτιόμαστε σε έναν καθρέφτη. Με τα καλά μας και τα στραβά μας», κατέληξε. Σακελλαροπούλου: Υπήρξες, έγινες και παρέμεινες μέχρι το τέλος αληθινός Βαθιά συγκινημένη, η πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, εκφώνησε επικήδειο μετά την ολοκλήρωση της νεκρώσιμου ακολουθίας για τον Διονύση Σαββόπουλου. «Γεννήθηκες στη Θεσσαλονίκη, βαπτίστηκες μέσα στις πολυπολιτισμικές της παραστάσεις, στην πόλη της βαριάς και γλυκιάς συνάμα έμπνευσης, τη δική μας πόλη. Ίσως αυτή η μνήμη, οι αφηγήσεις των πρώτων και νεανικών σου χρόνων, να σε έκαναν να με αποκαλείς “καινούργια παιδική μου φίλη”». είπε. «Τραγούδησες για εμάς, για τον λαό, το έθνος και την ιστορία μας· για την ταυτότητά μας αλλά και για τη μικρή, καθημερινή μας ζωή. Τόσες μουσικές, τόσοι στίχοι… Με τα τραγούδια σου ερωτευτήκαμε, χαρήκαμε και πονέσαμε, άγγιξες τις ψυχές μας με τρόπο ανεξίτηλο», συνέχισε. «Το έργο σου δεν είναι απλώς μια πολιτική και πολιτισμική ιστορία του τόπου μας είναι κομμάτι της ψυχής του. Υπήρξες, έγινες και παρέμεινες μέχρι το τέλος αληθινός, όπως υποσχέθηκες όταν άφησες πίσω σου τη Θεσσαλονίκη. Δεν σύρθηκες ποτέ από το κοινό σου ήσουν πάντα μπροστά. Πέρασες από τον θρίαμβο στην αποδοκιμασία, στάθηκες όρθιος και επέστρεψες για να μας κερδίσεις ξανά. Στο τέλος του επικηδείου της αναφέρθηκε στη σύντροφό του Σαββόπουλου, Άσπα: «Με την Άσπα πάντα δίπλα σου, να λάμπει και να σε στηρίζει με τις φιλόξενες βραδιές, τους φίλους και τις αναμνήσεις σας με την απουσία σου να μας γεμίζει και να μας φροντίζει. Και με την πίστη σου πως “όλα είναι εδώ”. Να είσαι ήσυχος, θα την προσέχουμε την Άσπα». Σκαμπαρδώνης: Ήρθα από τη Θεσσαλονίκη να σου μεταφέρω την οδύνη της πόλης Μετά τον Πρωθυπουργό και την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης ανέβηκε στο βήμα για να αποχαιρετήσει τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο λόγος του ήταν βαθιά προσωπικός, φορτισμένος με μνήμες από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη που γέννησε τον τραγουδοποιό και που τον συνοδεύει στην αιωνιότητα. «Ήρθα από τη Θεσσαλονίκη να σου μεταφέρω την οδύνη της πόλης. Η Θεσσαλονίκη που γέννησε ένα τόσο λαμπρό τέκνο. Σε περιμένει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο επόμενος Θεσσαλονικιός Γιώργος Ιωάννου, ο Νίκος Παπάζογλου — που θα σε οδηγήσει στο ξέφωτο. Σε περιμένουν οι κιθάρες», είπε χαρακτηριστικά. Με λόγια που ένωναν την προσωπική μνήμη με τη συλλογική μνήμη της πόλης, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης θύμισε τις πρώτες εικόνες από τη γειτονιά της Ανάληψης, εκεί όπου ο Σαββόπουλος είδε για πρώτη φορά τον Τσιτσάνη να κατεβαίνει από το λεωφορείο «σαν να αιωρείται πάνω απ’ το έδαφος». «Η μητέρα-πόλη σε χαιρετά, η γειτονιά σου σου γνέφει, οι γονείς σου σε αποχαιρετούν με δάκρυα, όπως και οι παλιοί σου φίλοι. Το Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων και ο Γιώργος Βαφιάδης σε χαιρετούν», πρόσθεσε. Κλείνοντας, αναφέρθηκε στην πορεία του Νιόνιου στην Αθήνα: «Εκεί που πας σε περιμένει κι ο Λάκης Παπαστάθης. Αγάπησες την πανέμορφη Αθήνα, τη διαύγεια και το φως της, τη ζωντάνια και την ελευθερία της. Ήρθες εδώ δεκαεννιά χρονών και κατάφερες να δημιουργήσεις ένα τόσο μεγάλο έργο. Η Αθήνα αναγνώρισε την προσφορά σου με γενναιοδωρία. Έζησες εδώ με τη μούσα σου, την Άσπα». Αλκίνοος Ιωαννίδης: Πώς ενώθηκες μαζί μας σε τέτοιο βάθος; Στον δικό του επικήδειο ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μεταξύ άλλων είπε: «Παιδικέ μου ήρωα. Η πρώτη μου μεγάλη συναυλία ήταν η δική σου, την εποχή που η Κύπρος έκειτο μακριά. Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλου θα είμασταν και εμείς. Υπάρχουμε γιατί προϋπήρξες. Μας πήρες παιδάκια από το πικάπ του σπιτιού και μας έκανες μουσικούς. Μας έμαθες την αλφαβήτα της ιερής μας τέχνης. Μας είπε γράψτε τα τραγούδια σας και τραγουδήστε τα. Μας ανέθρεψες, μας ελευθέρωσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Τσιτσάνη και τον Χατζηδάκι φωταγώγησες τα θέατρα και τα σπίτια μας. Ανέβασε το επίπεδο της χώρας συνολικά και το επίπεδο καθενός ατομικά. Πως κατάφερες να ενωθείς μαζί μας σε τέτοιο βάθος;» Γαλάνη: Ήμουν και θα είμαι πάντα κοντά σου - Στο καλό, Διονύση και σε ευχαριστούμε για όλα «Έχουν γράψει και έχουν πει για σένα πανέμορφα πράγματα. Κατάφερες να μας ενώσεις όλους ο κόσμος τα έχει πει όλα, τα έχει νιώσει όλα και πώς αλλιώς να ήταν, αφού μας έχεις χαρίσει τόσα δώρα. Ευχαριστώ. Σε ένα από όσα γράφτηκαν, διάβασα: «Ο Σαββόπουλος είναι ο ρυθμός μέσα μας». Από εκεί πιάστηκα, από τον ρυθμό της καρδιάς μου, για να σε αποχαιρετήσω», είπε η Δήμητρα Γαλάνη συγκινημένη. «Το έργο σου είναι και θα είναι πάντα ολοζώντανο! Εσύ όμως θα λείπεις, θα μου λείπεις, γιατί είσαι βαθιά ριζωμένος μέσα μου. Ήμουν εκεί, στα γλέντια μας με τις κιθάρες. Κρεμόμουν από το στόμα σου όταν μιλούσες. Στεκόμουν στην ουρά για να πάρω τον καινούργιο σου δίσκο. Κάθε φορά που σε έβλεπα στις παραστάσεις, είχα έναν κόμπο στον λαιμό. Ξεκουράσου τώρα, Διονύση. Ήξερες πάντα ακριβώς τι να παίξεις, για τα παιδιά που θα έρθουν, για όλους μας. Ήξερες ποια είναι η ταυτότητα αυτού του τόπου. Ήμουν και θα είμαι πάντα κοντά σου. Στο καλό, Διονύση και σε ευχαριστούμε για όλα», κατέληξε η ερμηνεύτρια. #Διονύσης_Σαββόπουλος #ΚΗΔΕΙΑ #Α _Νεκροταφείο_Αθηνών #Μητρόπολη #Μητσοτακης #Σακελλαρόπουλου

Latest News

Hashtags:   

τελευταίο

 | 

αντίο

 | 

Διονύση

 | 

Σαββόπουλο

 | 

συγκινητικοί

 | 

επικήδειοι

 | 

Sources